کشاورزی

کشاورزی

کشاورزی به تولید مواد غذایی و کالا از راه زراعت و جنگل داری و دامداری است.کشاورزی همان چیزی است که به ظهور تمدن منجر شد. مطالعه کشاورزی به نام علم کشاورزی شناخته می شود.

کشاورزی شامل طیف وسیعی از تخصص‌ها و فنون، از جمله راه هایی برای گسترش زمین‌های مناسب برای زراعت گیاه، حفر کانال‌ها و فرم‌های مختلف آبیاری می باشد.

در دنیای امروز با نگرانی‌های موجود و کمبود منابع نیاز است تا کشاورزی را به سوی کشاورزی پایدار (مثلا کشاورزی زیستی) یا کشاورزی فشرده (مثلا صنعتی) پیش ببریم تا بتوانیم نیازها را در آینده برطرف نماییم.

زراعت مدرن، اصلاح نباتات، سموم، دفع آفات و کود و پیشرفت‌های تکنولوژیک به شدت باعث افزایش بازده محصول می شوند ولی باید در نظر داشت که این محاسن در کنار عیوبی چون آسیب گسترده زیست محیطی و اثرات منفی سلامت انسان حاصل می شوند.

شیوه‌های مدرن در دامپروی نیز به همین گونه است یعنی با افزایش تولید گوشت ما مشکلاتی چون ستم به حیوانات و طبعات بهداشتی ناشی از آنتی بیوتیک‌ها، هورمون رشد، و سایر مواد شیمیایی که معمولاً در تولید گوشت‌های صنعتی استفاده می‌شود را داریم.

محصولات کشاورزی را می توان به صورت عمده به غذاها، الیاف، سوخت، مواد اولیه، دارو و زینت آلات تقسیم نمود.

غذاهای عبارتند از غلات، سبزیجات، میوه‌ها، و گوشت. الیاف عبارتند از پنبه، پشم، کنف، ابریشم و کتان. مواد خام مانند چوب.

مخدره عبارتند از تنباکو، الکل، تریاک، کوکائین. از دیگر مواد مفید توسط گیاهان، از رزین می توان نام برد. سوخت‌های زیستی شامل متان از زیست توده‌ها، اتانول و بیودیزل.

در سال ۲۰۰۷، حدود یک سوم از کارگران جهان در بخش کشاورزی شاغل بودند. اگرچه در سال ۲۰۰۳ تعداد کمتری در بخش کشاورزی مشغول بودند اما به دلیل آگاهی کشاورزی در سال ۲۰۰۸ این آمار به سرعت افزایش یافته.

همچنین در بخش‌های دیگر کشاورزی مانند اقتصاد کشاورزی هم تعداد قابل ملاحظه ای مشغول به کار اند.

با این که بیش از یک سوم جمعیت جهان در این بخش مشغول اند ولی این بخش تنها ۵٪ از سود خالص جهانی را به خود اختصاص داده است.

 

منبع : ویکیپدیا 

آب بزرگترین نیاز کشاورزی

مقدار آب قابل دسترسی برای کیفیت ورشد مناسب گیاه از اهمیتی حیاتی برخوردار است.بااین وجود ظرفیت حفظ آب ومواد غذایی خاک بخصوص در زمین های شنی پایین است. مقادیر زیادی از آب باران وآب آبیاری از طریق شست وتبخیر به هدر می روند . مواد غذایی خاک در محدوده ی ریشه با آب شسته می شوند. طی دوره های طولانی خشکسالی میزان رطوبت خاک به کمتر از حداقل احتیاج کاهش یافته وباعث ضعف یا نابود شدن گیاه می شود.خشکسالی ها و فجایع زیست محیطی یکی دیگر از پیامد های هدرروی بی رحمانه آب است.

 در نتیجه پیدا کردن راهی بری جلوگیری از هزینه های فراوان آبیاری های مکرر به دلیل قیمت روبه رشد آب ،این منبع محدود ونیروی کار غیر قابل اجتناب به نظر می رسد.

لذا راه حل مناسب بکارگیری شیوه های نوین آبیاری میباشد. کاربرد هیدروژلهای سوپر جاذب، جدیدترین شیوه آبیاری برای مناطق خشک بوده که به کمک آن می توان از 50 تا 70 درصد مصرف آب آبیاری را کاهش داد و ضمنا از شسته شدن کودهای محلول در آب و آلودگی آبهای زیرزمینی جلوگیری نمود.

سوپر جاذب در خاک، آب را همراه با کودهای محلول در آن، جذب کرده و بنا بر تقاضای ریشه در اختیار آن قرار می دهد. لذا این روش به تنهایی و یا در کنار سایر روش های نوین آبیاری، می تواند ایران را از فجایع خشکسالی و زیست محیطی و همچنین از وابستگی غذایی برهاند و انقلابی در کشاورزی و اقتصاد ایجاد نماید..