500 گونه مختلف کفشدوزک در امریکا و بیش از 5000 گونه در کل جهان وجود دارد. اکثر کفشدوزک ها گوشتخوار هستند. جوانتر ها و حشره های نوزاد وقتی که دما 55 درج فارنهایت یا پایینتر باشد، نمی توانند پرواز کنند. کفشدوزک ها برای شکارچیانشان بسیار بد مزه هستند. بعضی از آنها بوی بسیار بدی از طریق مفصل های پایشان ایجاد می کنند. وقتی که احساس خطر می کنند خودشان را به مردن می زنند و اکثر شکارچیان، حشراتی را که تکان نمی خورند یا مرده اند را نمی خوردند. این یکی از روشهای این حشره برای دفاع از خود در برابر دشمن است.
هنوز بسیاری از مردم نمی دانند که کفشدوزکها حشرات مفیدی هستند، البته همه کفشدوزکها نه، ولی اغلب آنهاحشراتی بسیار سودمندند.
عبارتند از:
با شته ها:
کفشدوزکهای مفید با حرص و ولع زیاد به سوی شته ها حمله ور گشته و لاروهای جوان و نوزادان شته ها را می خورند، اما برای تخمگذاری نیز شته ها را شکار کرده و تخمهای خود را در داخل شکم شته ها قرار می دهند. به این ترتیب تخم کفشدوزکها، از مواد غذایی داخل شکم شته ها تغذیه نموده و رشد می کنند، اما شته هایی که مورد حمله قرار گرفته اند به سرعت نابود خواهند شد. مورچه ها تخم شته ها را به لانه خود می برند تا وقتی تخمها رشد کردند و به شته کامل تبدیل شدند از مدفوع آنها که عسلک نامیده می شود تغذیه کنند. در بسیاری از اوقات کفشدوزکها تخمهای شته ها را از چنگ مورچه ها خارج ساخته و از آن خود می سازند.
کفشدوزک های آسیایی
بچه کفشدوزک ها 8/3 اینچ طول و 4/1 اینچ عرض دارند. نام اصلی آنها کفشدوزک
های رنگارنگ است. و هرکدام از آنها در رنگ و ظاهر کاملا متفاوت هستند. چهار
بال کوچک آنها عموما زرد- نارنجی و یا نارنجی- قرمز است و عموما دانه های
سیاه رنگی دارد. لکه ها اکثرا کوچک هستند و کفشدوزک ها می توانند حتی تا 18
لکه هم داشته باشند البته گاهی اوقات حتی یک لکه هم ندارند، بدون خالها
اکثرا رنگ متمایل به زرد دارند در حالیکه خالدار ها عموما متمایل به زرد
دارند در حالیکه خالدار ها عموما متمایل به قرمز هستند. کفشدوزک های آسیایی
2 تا 3 سال عمر می کنند.